گفت‌وگو با سرمربی اسبق تاتنهام درباره آندو و کی‌روش/پلیت:تیموریان در انگلیس شخصیت یک کاپیتان را داشت
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۲۵۸۶۶
ورزش > لیگ برتر - روزنامه «فرهیختگان» با مربی سابق تاتنهام که سابقه کار با آندو تیموریان را داشت مصاحبه کرد که این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ دیوید جان پلیت، متولد شهر ناتینگهام انگلیس به‌عنوان بازیکن و مربی حضور درخشان در ناتینگهام فارست، لوتون سیتی، تاتنهام و لسترسیتی و همچنین تیم‌ملی فوتبال انگلیس را تجربه کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مرد متولد دهه 40 میلادی باید خاطرات زیادی از فوتبال بریتانیا و جهان داشته باشد، اولین سوال شاید کمی کلی باشد، از فوتبال چه خبر؟ فوتبال امروز مثل فوتبال زمان شماست؟
به ظاهر تغییر چندانی نکرده، زمان چمن و توپ گرد و بازیکنانی که در زمین می‌دوند و داوری که تلاش می‌کند، قضاوت عادلانه‌ای داشته باشد. نمی‌دانم چگونه بگویم، چیزهایی هست که در خاطراتم مانده اما در فوتبال امروز آنها را نمی‌بینم. شاید بتوان اسم آنها را احساسات گذاشت شاید انگیزه و شاید خود فوتبال!
پس معتقدید اتفاقاتی رخ داده که ذات فوتبال را تغییر داده است؟!
نه تا این حد، وقتی مسی هست یعنی ذات فوتبال هم همان است، وقتی رونالدو بازی می‌کند با خودم می‌گویم خب همه چیز سر جای خودش است. نگران فوتبال نیستم، فوتبال حقیقت دارد و حقیقت همیشه راه خودش را طی می‌کند.
نظر شما درباره فوتبال انگلیس در چند سال گذشته چیست؟ قرار نبود انگلیس دوباره اوج بگیرد؟
قرار نبود، اصولا مشخص بود که اوج نمی‌گیرد، رسانه‌ها بیهوده مردم را امیدوار کرده بودند. وقتی جوان‌گرایی اشتباه است، وقتی بازیکن در محور کارها قرار می‌گیرد، نباید انتظاری داشت. انگلیس برای جام‌جهانی 2018 روسیه آماده نبود و من از همان درخشش نصف‌ونیمه هم شگفت زده شدم.
بازیکنان ایرانی مثل جهانبخش، آندو، دژاگه یا عزت‌اللهی در فوتبال انگلیس و اروپا درخشیده و ثابت کرده‌اند که بازیکنان بزرگی هستند، نظر شما چیست؟
بازیکن غیربومی همیشه کوهی از انگیزه است تا در لیگ برتر بدرخشد، همین بازیکنان اگر در فوتبال ایران بودند شاید تا این حد درخشش نداشتند. کلا بازیکنان فوتبال ایران را دوست دارم و به نظر من استعداد خوبی دارند. آندو بازی‌های خوبی داشت. او را تعقیب می‌کردم، کاریزماتیک بود و شخصیت یک کاپیتان را داشت حتی اگر بازوبند را هم به او نمی‌دادند. برخی از بازیکنان ذاتا حس مدیریت و کنترل تیم را دارند. به نظر من جای خیلی از ایرانی‌ها در لیگ برتر خالی است، البته فقط بحث ایران نیست، کلا از خاورمیانه استعدادهای خوبی به فوتبال اروپا تزریق می‌شود.
کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران و به‌خصوص نزد مردم ایران یک قهرمان است و نتایج خوبی با تیم ملی فوتبال ایران کسب کرده، آیا از دید شما کی‌روش در منچستریونایتد زمانی که با فرگوسن بود، یک قهرمان محسوب می‌شد؟
برخی از مربیان در دوران مربیگری خود مدام رشد می‌کنند، در واقع مدام مربی‌تر می‌شوند، کی‌روش نیز مسیری امیدوار‌کننده و صعودی را طی کرده است، او مربی بزرگی است و مربیگری در فوتبال کشوری که شاید امکانات زیادی ندارد یا گهگاه تحریم می‌شود واقعا شجاعت می‌خواهد، او با آبروی خودش قمار کرد و البته موفق هم بود.
رئال مادرید بدون رونالدو، آرژانتین بدون مسی و انگلیس قرار است بدون کدام اسطوره باشد؟ آیا بازیکنی داریم که بزرگ‌تر از تیمش باشد؟
هیچ بازیکنی بزرگ‌تر از تیمش نیست، هیچ بازیکنی یک شبه اسطوره نمی‌شود و موفقیت‌های خود را مدیون تیم ملی کشورش و همچنین تیم باشگاه خود است. در فوتبال انگلیس به عقیده من بازیکنی که در کنار مسی و رونالدو قرار بگیرد نداریم، البته جوانان خوش‌آتیه‌ای هستند که می‌توان به عملکرد آنها در آینده امیدوار بود.
چند سالی است که شما برای الجزیره اسپورت فعالیت می‌کنید، چه تفاوتی بین رسانه‌های ورزشی کشورهای عربی و رسانه‌های ورزشی اروپایی وجود دارد؟
البته یک رسانه باید بین‌المللی و حرفهای باشد و اینکه در چه جغرافیایی حضور دارد ملاک خوبی برای قضاوت نیست، در هر حال نوعی خبرگیری در میان خبرنگاران عرب وجود دارد. نگارش خبر سخت است و هنر می‌خواهد، در الجزیره البته اتفاقات با استانداردهای روز دنیا پیش می‌رود اما خبرگیری برای من آزاردهنده است، باید خبرنگاری صورت بگیرد.
17
کلید واژه‌ها : لژیونر فوتبال - آندرانیک تیموریان - کارلوس کی روش -منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: لژیونر فوتبال آندرانیک تیموریان کارلوس کی روش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۲۵۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شرم‌آورترین جستجوی سرمربی در تاریخ بایرن!
به گزارش ورزش سه، این آخرین پیغام امتناعی برای حضور در تیم فوتبال بایرن مونیخ پس از سه مربی دیگری بود که بایرن باب مذاکره را با آنها باز کرده بود؛ نفر اول ژابی آلونسو، نفر دوم یولیان ناگلزمان و سومین نفر رالف رانگنیک (سرمربی تیم ملی اتریش).
ژابی آلونسو که مورد علاقه لیورپول هم بود، خیلی زود و پیش از قطعی شدن قهرمانی بایر اعلام کرد که به پروژه خود در لورکوزن ادامه خواهد داد و یولیان ناگلزمان نیز درست در بحبوحه تلاش‌های بایرن برای بازگرداندن این مربی به مونیخ، زیر قرارداد جدید خود با فدراسیون فوتبال آلمان را امضا کرد تا پس از جام ملت‌های اروپا نیز کار خود را در مانشافت ادامه بدهد.
بایرن بعد از این دو گزینه به سراغ رالف رانگنیک، سرمربی سابق منچستریونایتد و مدیرفنی لایپزیش، رفت اما این مربی باسابقه آلمانی نیز با اعلام رضایت از شغلش در تیم ملی اتریش اعلام کرد که قصد ندارد موقعیت فعلی خود را با حضور در بایرن به خطر بیندازد. رانگنیک در حال حاضر هدایت یکی از بهترین تیم‌های ملی اروپایی را بر عهده دارد و پس از ناکانی در یونایتد دلیلی نمی‌بیند تا خود را در دامان توقعات و انتظارات فراوانی که هواداران و مدیران باشگاه آلمانی دارند، بیندازد.
این یک ناکامی تمام عیار برای ماکس ابرل، مدیر ورزشی جدید بایرن مونیخ است که اتفاقا دو گزینه از سه گزینه اصلی او برای سرمربیگری در مونیخ قبلا با او سابقه همکاری داشته‌اند. در این روزها تصویری مشترک از او و اولی هوینس، رئیس افتخاری باشگاه، دست به دست می‌شود که انگار اولی در گوش ماکس چیزی می‌گوید و بیلد برای این تصویر تیتر زده: شرم‌آورترین جستجو برای انتخاب سرمربی.
این تیتر کاملا درست به نظر می‌رسد. بایرن مونیخ، باشگاهی است که این باور درباره‌اش وجود دارد که می‌تواند هر مربی‌ای را برای حضور در مونیخ وسوسه کند، اما در شرایطی که تعداد مربیان تراز اول و نمره یک به سختی به انگشتان دو دست می‌رسد، هیچ سرمربی بیکاری که استانداردهای مونیخ را داشته باشد، در دسترس آنها نیست. این مشکلی بود که به نوعی لیورپول و بارسلونا نیز به آن دچار بودند و البته ممکن است چلسی هم به زودی درگیر آن بشود.
بارسا در این مورد خیلی زود توافقنامه خود را با سرمربی سابقش، ژاوی، علنی کرد و اعلام کرد که با وجود همه حرفهای قبلی، او در کمپ نو به کار خود ادامه خواهد داد. لیورپول نیز به سراغ یک گزینه عجیب (آرته اسلات) رفت و حالا مشخص نیست که در فصل آینده چه در انتظار میراث کلوپ خواهد بود. بایرن هم که با مربیان مختلفی به بن بست خورده، در نهایت شاید دوباره کار را به خود توخل واگذار کند. این مسئله حداقل یک دلیل روشن دارد؛ اینکه هیچکدام از مربیانی که برای جایگزینی توماس توخل در نظر گرفته شده بودند، در حد این سرمربی آلمانی نیست.
توخل هدایت تیم‌های بزرگی مثل دورتموند، پاری سن ژرمن و چلسی را بر عهده داشته و بایرن چهارمین رختکن بزرگی است که او هدایتش را در دست داشته و پس از یک قهرمانی در فصل گذشته بوندسلیگا، امسال اسیر اوج گیری باورنکردنی بایرلورکوزن شده است. اما بعد از افت شدید بایرن پس از فیفادی ماه فروردین، حالا همه با درخشش لورکوزن کنار آمده‌اند و فضا برای مونیخ آرام‌تر شده است، به خصوص که آنها آرسنال را در لیگ قهرمانان حذف کرده‌اند و نمایشی درخشان مقابل رئال در نیمه نهایی به اجرا گذاشتند که شاید اعتمادبه‌نفس ناشی از آن منجر به صعودشان به فینال هم بشود.
این در حالی است که هواداران مونیخ در هفته‌های گذشته اقدام به جمع‌آوری امضا برای بقای توخل کرده و همین مسئله حال سرمربی غالبا ناسازگار بایرن را بهتر کرده و او حالا شوخ‌طبعانه‌تر و بانمک‌تر برابر خبرنگاران حاضر می‌شود. توخل در آخرین نشست مطبوعاتی به روشنی از احتمال تغيير عقیده‌اش برای ادامه همکاری با مونیخی‌ها گفته و البته پالس‌هایی که از اطراف باشگاه به گوش می‌رسد نیز حاکی از این است که این مربی آلمانی قرارداد خود را با بایرن تجدید خواهد کرد.
البته این ایده مخالفانی هم دارد؛ به عنوان مثال دیدی هامان، مدافع سابق بایرن و کارشناس اسکای که ژوزه مورینیو را بهترین گزینه برای مونیخی‌ها می‌داند. همچنین از مربیانی مثل راجر اشمیت (بنفیکا) نیز به عنوان یک گزینه بالقوه برای جايگزينی توخل یاد می‌شود، اما مورینیو با نام بزرگش و اشمیت با موفقیت‌های چند ساله نیز اعتباری پایین‌تر از سرمربی فعلی بایرن دارند که آرام آرام ایده‌هایش در مونیخ سر و شکل بهتری پیدا کرده و شاید جتل و هوای تازه رختکن، او و تیمش را به موفقیتی پیش‌بینی نشده و باورنکردنی برساند.
البته توخل یک مخالف بزرگ دیگر هم دارد؛ اولی هوینس که شاید برادرزاده‌اش، سباستین را گزینه مناسب‌تری برای هدایت تیم می‌داند. او اما بعد از مصاحبه نه چندان به موقعش علیه توخل در هفته گذشته کاملا بایکوت شده و خود را زیر سوال برده است. می‌شود گفت فعلا همه بادها بر بادبان توخل می‌وزد، مگر آنکه حذف در بازی برگشت نیمه نهایی مقابل رئال شرایط او را دوباره قرمز و منفی کند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت